سامانه نام دامنه (Domain Name System) که به اختصار DNS نیز گفته می شود، متشکل از یک بانک اطلاعاتی است که نام های نمادین دامنه را بر روی شبکه گسترده اینترنت به شکل IP معادل سازی می کند. این سامانه در سال 1984 ایجاد گردید و در سال های بعد گسترش و توسعه یافت.
هنگامی که شما می خواهید وارد سایتی شوید، باید آدرس یا همان IP وب سرور آن را بدانید. آدرس وب سرور با IP مشخص می شود و از آن جا که به خاطر سپردن اعداد کار چندان ساده ای نیست لذا به جای آن می توان از دامنه یا همان Domain Name به جای آی پی استفاده نمود. کاربرد DNS هنگامی نمایان می‌شود که شما نام دامنه ای نظیر SnappServer.com را در صفحه مرورگر خود وارد می نمایید. در ساده ترین شکل ممکن، نام این دامنه به IP متناظر آن تبدیل شده و پس از یافتن سروری که این IP به آن اشاره دارد، دامنه SnappServer.com برای شما نمایش داده می شود.
یکی دیگر از کاربرد های استفاده از نام دامنه (Domain Name) به جای آدرس IP، زمانی است که وب سایت خود را به وب سروری دیگر منتقل می کنید و طبعاً با تغییر وب سرور، آدرس IP سایت شما نیز تغییر می کند. اگر قرار بود بازدیدکنندگان و کاربران سایت شما به جای وارد کردن نام نمادین دامنه جهت ورود به سایت شما، از IP استفاده کنند، پس از انتقال، سایت شما دیگر در آی پی قبلی قابل مشاهده نبود و کاربران سایت شما دچار سردرگمی می شدند و حتی باعث از دست دادن کاربرانتان می شد. اما با وجود سامانه نام دامنه (DNS)، با انتقال سایت خود تنها کافیست که Nameserver یا همان NS های دامنه خود را تغییر بدهید و دیگر دامنه تغییر نمی کند، در نتیجه کاربران شما حتی هیچگاه متوجه این انتقال نمی شوند.
